dag 14.

Rond om Matsalu is het eigenlijk een en al Nationaal Park. Dat wil zeggen, dat het om beschermde gebieden gaat. Tot nu toe hebben we een paar keer ervaren, dat er weinig of geen hulp is bij het zoeken van de speciale plekken. De gebieden zijn wel zo groot dat je daar pas aan toe komt als je er woont, want je moet het zelf maar uitzoeken. Nog geen 'visiters centum' gezien. Er schijnt wel een fantastisch app voor te zijn, maar die is in het Ests. Aan de oost kant van het land hebben we wat tijd gestoken in het zoeken zonder resultaat. Aan de noord kant heeft Florian ons een paar keer heel goed de weg gewezen. Hij is een geweldige gids door heel veel op pad te zijn. Natuurlijk met Ellen.

Voor de westkust proberen we het toch nog eens ZELF uit te zoeken. Gisteravond ondervonden we alweer de zelfde problemen bij het plannen van de dag. Vanmorgen, toen we met alle karweitjes klaar waren en op weg wilden liep ik nog even naar de ingang.

Op het zelfde moment rijdt er een auto naar binnen en wie zitten daarin..Florian met Ellen. Zij waren onderweg naar de veerboot voor een oversteek naar de Estse waddeneilanden. Ze hadden gezien, via Strava, waar we zaten en wisten toen dat ze de volgende morgen langs die camping zouden komen en toen ze vanaf de weg de camper zagen staan, waren ze toch maar even naar binnen gereden. Vanaf de boot hebben we daarom van Florian nog wat informatie gekregen over een, eindelijk, visiter- centum bij Läämaa.

Daar kregen we een paar kaarten met wandelingen in het park, zoals dat hoort. We hebben er meteen een uitgezocht en gelopen. Een tweede plan was het bezoeken van een plek waar vogels kunnen worden gespot. Ook dat was een prachtige plek met een gebouwtje op een verheven plek met een geweldig uitzicht. Helaas hebben wij maar 1 vogel gespot, dat was jammer. Nog eens terug als de vogeltrek begint?