Dag 17.

Hadden we gisteren nog goede zin in nog een wandeling alhier. Vanmorgen was er niet veel meer van over. Het regende en we hadden voor het inslapen bedacht, dat ons nog wel eens het zelfde zou kunnen overkomen. Dan toch maar niet.

Wij waren ook in de veronderstelling, dat de vrouw die ons thuis had gebracht onze kaart per ongeluk mee had genomen. Bij het passeren van haar winkel zijn we nog even gaan vragen of zij hem had. Toen Harry het haar vroeg schrok ze daar erg van. Dat was natuurlijk niet de bedoeling. Een vertegenwoordiger in de winkel, die goed Engels sprak, legde het verhaal nog eens uit in haar eigen taal en toen was daar meteen weer die lach van gisteren. Na nog eens een hartelijk afscheid stapten we in. We zaten nog maar net of daar kwam ze lachend en roepend naar buiten met een heerlijke pot honing voor ons. En wij eerst maar denken dat de Letten niet aardig waren. Je ziet hoe snel je je daarin kunt vergissen.

Onderweg naar Riga dan maar. Het werd geen fantastisch weer, maar wel droog en zo'n 20 graden, best aangenaam

Riga is echt een grote stad met alles dat daar bij hoort. Druk verkeer, rotondes en veel stoplichten. Google-maps bracht ons keurig in het centrum, maar een parkeerplaats zat er niet meer in. Dat moesten we zelf doen en daar slaagden we eerst niet. Het oude centrum, aan de noord kant van het water vonden we maar geen plek. Dan maar niet; was onze conclusie.

Toen we het centrum aan de zuid-kant uitreden, zagen we vanaf de brug dat er aan die kant nog best wel wat ruimte was. Uitvoegen en even zoeken. Dat ging allemaal razend snel en we hadden zomaar een plek gevonden. Een kwartiertje lopen naar het oude centrum.

Het was er gezellig met veel smalle oude straatjes, pleintjes en historische gebouwen. Na een kop koffie zo groot als een soepkom en 10km wandelen zagen we nog een mooi 'perspectief' beeld van 2 mannen die op een lange paal zitten. (zie foto).