Stavanger en Lysebotn.

 Vanaf de vuurtoren van Lindenes zijn we verder gereden in de richting van Stavanger, de op twee na grootste stad van Noorwegen. Hoewel we niet zo van ‘stad’ zijn vonden we het toch wel interessant genoeg om er een bezoekje aan te brengen.

De weg die we hebben genomen liep ook hier weer redelijk paralel aan de wat snellere hoofdweg. Het rijdt op die b-weg ook nog een stuk rustiger en omdat Stukkers van huis uit rustige mensen zijn hebben we de met een groene streep voorziene weg gekozen. Nou, die groene streep was niet voor niets getrokken. Veel bochtenwerk, op en neer en verder een afwisseling van bos en vergezichten over zee of kleinere fjorden. Iets om te fietsen zeiden we tegelijk nou, wie weet.

Het laatste stuk hebben we, om het niet al te moeilijk te maken, met het meegebrachte navigatie apparaat afgelegd en ja, dat was erg makkelijk om de camping in het hart van de stad te vinden. We hebben alle gegevens ingevoerd en het verder aan een vriendelijke dame overgelaten. Het eerste wat ze zei verraste ons volledig en omdat het geluid ook nog op ‘maximaal' stond schrokken we ons natuurlijk te pletter. Het eerste deel van de route, meteen ook het grootste, had ze gelukkig uit het hoofd geleerd. Ergens tussen de 10 en 20 rotondes (helaas niet echt geteld) achter elkaar zei ze nl.: “rijdt de rotonde op en neem de tweede afslag” (recht door dus steeds)meteen na die laatste vervolgde ze met: “rijdt de rotonde op en neem de derde afslag” en “uw bestemming ligt rechts” Juist, een hele lange weg rechtstreeks het centrum in en met eigenlijk alleen maar rotondes. Als we goed op de kaart hadden gekeken hadden we het zo ook zelf gekund. Volgende keer toch maar weer iets meer moeite.

We zijn de stad ingelopen, na de camper op een plaats te hebben gezet. Er waren er nog genoeg, omdat we redelijk vroeg waren, later kon er niet meer een bij.

20 minuten lopen en we waren in het best wel gezellige, waarschijnlijk door het mooie weer, centrum. Oude smalle straatjes met allemaal wit geschilderde houten huizen. We hadden een hele aangename middag, leuk. 

Vanmorgen zijn we naar Lysebotn gereden om daar morgenvroeg heel tijdig naar de Kejragboltn te wandelen. (Kijk maar even bij google).

De weg ernaartoe werd omgeleid i.v.m. ???

Als je in het leven soms afwijkt van de gebaande wegen kan dat heel verrassend aangenaam zijn. Zo ook nu. Het was een prachtige route waarvan het laatste stuk over een hoogvlakte ging waarop nog aanzienlijke sneeuwvelden tussen de rotspartijen en snel stromende riviertjes lagen. Het deed ons sterk denken aan bepaalde hoogvlaktes in IJsland. Morgen zullen we zien; eerst ruim twee uur omhoog om vervolgens ook in die tijd weer naar beneden te gaan. Het weer lijkt goed te worden, dus we hebben er zin in.